دودی زنبورداری یا دودکن چیست؟
دستگاه دودساز، دودکن یا دودی زنبورداری، یکی از ابزارهای کاربردی زنبورداری است که برای کاهش حملات زنبورها و یا اداره کردن آنها زمانی که کندو مورد بازدید قرار می گیرد استفاده میشود. برخی از دودکن ها از قلع و برخی از مس یا استیل ضد زنگ ساخته شده اند و یک دودکن باید دمنده قوی (ماق) و مخزن آتش مناسب داشته باشد.
دود و گاز حاصل از سوخت مواد چوبی و پارچه ای داخل دودی، برای زنبورهای عسل ناخوشایند می باشد. بنابراین هنگام دود دادن، زنبورها محل خود را ترک کرده و به نقاط کم دود کندو میروند و حتی منطقه پرورش نوزادان را نیز ترک میکنند.
رنبوردارها از این رفتار زنبورها استفاده کرده و دستگاههای مختلفی را که تولید دود میکنند را ساخته اند و اجسام نیم سوخته را که در حال دود کردن هستند در داخل آنها قرار داده و در هنگام بازدید از کندوها و یا انتقال دادن کندوها به نقاط دیگر از آن استفاده میکنند.
دستگاه های دودی زنبورداری بر حسب سلیقه افراد و کشورهای مختلف به اشکال مختلف ساخته شده‌اند ولی همه آنها یک هدف را دنبال میکنند. دور کردن جمعیت زنبورعسل از محلی که انسان تصمیم به بازدید و یا جابجایی قابها و یا کندوها دارد.
مواد سوختی مناسب برای دستگاه دودساز زنبورداری ؟
بسته های مقوای نازک ،گونی کنف خشک و بخصوص پوسیده ،تکه های پارچه یا لباس پشمی کهنه ،چوب پوسیده و پهن گاو بهترین سوختها برای دودکن به حساب می آیند.
شایان ذکر است که هنگام بازدید کندوها مقدار کمی دود از دریچه پرواز وارد کندو کرده و کمی در بالای سطح کندو دود می دهند.باید دقت شود که هرگز نباید دود را در عمق کندو و داخل ناحیه نوزادان فرستاد، چون ممکن است به انها صدمه رسیده و ملکه نیز از کندو خارج شود و زنبورها بیشتر عصبانی شده و به زنبوردار حمله میکنند.
